Ман боварӣ дорам, ки бисёр дӯстоне, ки ҷузъҳои кунҷиро истифода мебаранд, ин ҳукмро шунидаанд. Агар майдони буридани суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунандаи суфтакунанда ба қафо ҷойгир бошад, он ба ҳолатҳои хатарноке, ба монанди таркиши порчаҳои таркибӣ дучор мешавад. Сабаби ин нуқтаи назар асосан аз он иборат аст, ки ду ҷониб аз порчаи буридан
Бештар